Μήδεια του Ευρυπίδη

Η όπερα «Μήδεια» ολοκληρώθηκε το 1990, αποτίει φόρο τιμής στον Giuseppe Verdi και παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 1991 στο Teatro Arriaga του Bilbao. Το αξεπέραστο επίτευγμα του Ευριπίδη, τη διείσδυση στο βαθύτερο σημείο της ανθρώπινης ψυχής, εκφράζει ιδανικά η Μήδεια,που, παγιδευμένη ανάμεσα στην παράφορη αγάπη και το απόλυτο μίσος, οδηγείται στην πιο αποτρόπαιη πράξη: να σκοτώσει τα ίδια της τα παιδιά. Ο Θεοδωράκης «προσπάθησε να αποτυπώσει το σύνολο του Λόγου σε μία συνεχιζόμενη διαρκή μελωδία, με μόνη φιλοδοξία αυτή η μελωδία να αντιστοιχεί και να αποτυπώνει τον πυρήνα του Λόγου και των καταστάσεων και νοημάτων που θέλει να εκφράσει.» Τη μελοποίηση του κειμένου ακολούθησε η εναρμόνιση και η ενορχήστρωση, με συχνή συνύπαρξη λυρικών στοιχείων και παλαιότερων λαϊκών μελωδιών του συνθέτη. Επειδή το αρχικό έργο έχει αρκετά μεγάλη διάρκεια ο δημιουργός προέβη σε ορισμένες περικοπές για μεταγενέστερες παραστάσεις που δόθηκαν στο Ηρώδειο και στο Meiningen.