Θρησκεία και πραγματικότητα

Στο πρώτο θεωρητικό κείμενο του Θεοδωράκη διακρίνουμε τις πρώτες φιλοσοφικές αναζητήσεις του, που δεν επικεντρώνονται στη μουσική αλλά στην τέχνη γενικότερα ως σύνολο και κυρίως στις δυνατότητες της ανθρώπινης ψυχής. Αναφέρει τις τρεις κατ ' αυτόν κύριες εκδηλώσεις του ανθρώπου (Ηθική, Επιστήμη, Τέχνη) που συντελούν στη δημιουργία της Παγκόσμιας Αρμονίας. Οι εκδηλώσεις αυτές σχετίζονται, κατά την άποψή του, με την πραγματικότητα. Ειδικότερα η Τέχνη αντιγράφει την Παγκόσμια Αρμονία τοποθετώντας την στα πλαίσια του ωραίου. «Πρωταρχικός στόχος είναι η δημιουργία της Αρμονίας του παντός, που θα επιτευχθεί μόνο με τη συνένωση των Τεχνών (Μουσική, Αρχιτεκτονική, Δράμα, Ποίηση, Ζωγραφική, Γλυπτική ) που θα αναλάβουν να σώσουν τον άνθρωπο ». Οι σκέψεις αυτές θα εξελιχθούν αργότερα στη θεωρία της Συμπαντικής αρμονίας, για την οποία πραγματοποιήθηκε διεθνές επιστημονικό συνέδριο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, το 2006.