Σουίτα αρ.2

Τον Δεκέμβριο του 1956 ολοκληρώνεται η δεύτερη σουίτα για ορχήστρα. Ο συνθέτης σε πρόγραμμα συναυλίας της ΚΟΑ αναφέρει: «Σκέφτηκα κάποτε να «διηγηθώ», μέσα σε μια σειρά από έργα που να αποτελούν ένα σύνολο, μια ορισμένη εποχή σε μια ορισμένη περιοχή: την εποχή μας στην Ελλάδα όπως τη ζήσαμε και τη ζούμε, ο καθένας με τον τρόπο του, όμως όλοι μας μέσα στις ίδιες συνθήκες, αισθήματα και γεγονότα. [„,,] Αυτή ήταν η πρόθεσή μου, όταν αποφάσισα να γράψω μια σειρά από σουίτες: Η Πρώτη Σουίτα (για ορχήστρα και πιάνο) ήταν αφιερωμένη στην Κρήτη. Η Δεύτερη Σουίτα (για ορχήστρα) στον ηρωϊκό θάνατο. Η Τρίτη Σουίτα (για σοπράνο, χορωδία και ορχήστρα) στη Μάννα από το Κοιμητήριο του Σολωμού. Η Τέταρτη Σουίτα (για αντρική χορωδία) στους «Πέντε Στρατιώτες». Δυστυχώς δεν σώζεται παρτιτούρα του έργου αλλά μόνον ορισμένα σχέδια.