Οι μνηστήρες της Πηνελόπης

«Οι μνηστήρες της Πηνελόπης» είναι το πρώτο από τα τρία βιβλία του Μίκη Θεοδωράκη που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Παπαζήση την περίοδο 1975-1976. Στο βιβλίο ο συνθέτης συνομιλεί με τον Ντενί Μπορζουά και μιλά για το πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο των χρόνων πριν από τη δικτατορία, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας καθώς και της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο συνθέτης στα κείμενα αυτά επιχειρεί νέα θεώρηση της σοσιαλιστικής ιδεολογίας. Κατά την άποψή του« σοσιαλισμός είναι η Αναγέννηση για κάθε έθνος. Είναι νέες οικονομικές σχέσεις μαζί με ένα μαζικό, αναγεννητικό, πνευματικό, πολιτιστικό και ανθρωπιστικό κίνημα. Και αυτόν τον τον σοσιαλισμό δεν επιβάλλει ένα κόμμα μια, πρωτοπορία. Τον δημιουργεί ένας λαός. Οι μάζες πρέπει να εγκυμονήσουν τον σοσιαλισμό και σε συνέχεια να τον γεννήσουν και να τον αναστήσουν. Κάθε άλλη μεθοδολογία μας οδηγεί σε αλλοιώσεις, παραμορφώσεις και παραβιάσεις του σοσιαλισμού όπως είναι ο κρατικός σοσιαλισμός, ο αραβικός σοσιαλισμός, ο στρατιωτικός σοσιαλισμός.»