Κατά Σαδουκαίων

Το «Κατά Σαδδουκαίων» στηρίζεται στο ομώνυμο έργο του Μιχάλη Κατσαρού το οποίο γράφτηκε το 1951. Στο κείμενο ο ποιητής αποδίδει με ιδιαίτερη ένταση την απομυθοποίηση της γενιάς του και τη διάψευση αυτών που ονειρεύτηκε. Οι Σαδδουκαίοι υπήρξαν μία θρησκευτική αίρεση των Ιουδαίων με αρκετά στοιχεία κοινωνικού κινήματος. Πίστευαν ότι η θρησκεία δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός αλλά το μέσον που θα κάνει τελειότερο τον άνθρωπο. Ο Peter Zacher αναφέρει ότι η σταδιακή μεταστροφή, κατά τον 2ο αιώνα π.Χ., της μερίδας του κράτους που αποτελούσαν οι Σαδουκαίοι, σε καιροσκόπο ομάδα που φθάνει να συνεργαστεί τον 6ο αιώνα μ.Χ. με τους Ρωμαίους, συμβολίζει τρόπον τινά τις εμπειρίες του ποιητή. Ο συνθέτης «δεν θεώρησε το έργο σαν συμφωνία επηρεασμένος ασφαλώς από φορμαλιστικές καταπιέσεις... Γιατί κατά τα άλλα, ως μουσικό στοχαστικό έργο, κατά τη γνώμη μου έχει όλα τα στοιχεία αυτού που αποκαλώ σύγχρονη μουσική τραγωδία. Ο αποσπασματικός χαρακτήρας των ποιημάτων με οδήγησε αναγκαστικά σε επτά μουσικά μέρη, διαφορετικά στην επιφάνεια το ένα από το άλλο. ... ] Είναι, λοιπόν, το Κατά Σαδουκαίων μια μορφή σύγχρονης μουσικής τραγωδίας, που, για λόγους καθαρά συμβατικούς, της δίνω την ονομασία της καντάτας.» (Αστέρης Κούτουλας, Ο Μουσικός Θεοδωράκης, σ. 63). Το έργο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Δημήτρη Δεσποτίδη. Στο εξώφυλλο ο συνθέτης αναφέρει ότι το έργο υπήρξε παραγγελία της Ένωσης Συνθετών της DDR για να παιχτεί στη Bienale του 1983 στο Βερολίνο.