Η θεωρία των τετραχόρδων

«Όπως όλοι οι συνθέτες ήθελα κι εγώ να ανακαλύψω ένα δικό μου προσωπικό «σύστημα» μουσικής σύνθεσης. Καταλάβαινα ότι αυτό που λένε προσωπικό ύφος τώρα στην περίοδο του θριάμβου της τεχνικής έπρεπε να βγαίνει προπαντός μέσα από μια δική σου τεχνική γλώσσα. Ρίχτηκα με μανία μέσα στην έρευνα. Ήθελα να πάρω όσα μπορούσα από την σειραϊκή τεχνική, να την κωδικοποιήσω μέσα σε μια δική μου μέθοδο, που να στηρίζει τις ελεύθερες εμπνεύσεις μου. Έφτασα έτσι σ ' ένα δρόμο, σε μια περιοχή, σ ’ ένα προσχέδιο συστήματος που το ονόμασα «τετράχορδα». Όμως δεν μπόρεσα να το εφαρμόσω στην πράξη παρά μόνο μερικά (2η και 3η Σουΐτα, Αντιγόνη)» . Η μελέτη του Μίκη Θεοδωράκη με τον τίτλο Τετράχορδα δεν δημοσιεύτηκε ποτέ μέχρι σήμερα στην ελληνική γλώσσα. Υπάρχει μία μόνο δημοσίευση στην γερμανική γλώσσα, σε μετάφραση του Peter Zacher, στο βιβλίο Mikis Theodorakis, Meine Stellung in der Musikszene – Schriften, Essays, Interviews 1952-1984 σε τύπο υποσημείωσης τέλους (no. 8 σελ. 203-221) και σε αποσπασματική μορφή. Η μελέτη αποτελείται από έξι μέρη: Ι) Προοίμιο, ΙΙ) Εισαγωγή, III) Η Μελωδία [ Η κατασκευή μιας απλής μελωδικής γραμμής ή ανάλυση του « Four Duos» ], IV) Η Ανάλυση του «Pas - de - deux» , V) Η Αντίστιξη ή Η Ανάλυση των «Four Trios» και VI) Μερικές Σκέψεις.