Επιστροφή στην Ελλάδα- Δημιουργία έντεχνης λαικής μουσικής

Ο συνθέτης υποστηρίζει πως το έργο των δόκιμων πνευματικών δημιουργών δεν μπόρεσε να περάσει μέσα στις μάζες. Ταυτόχρονα διαπιστώνει πως το λαϊκό τραγούδι βρίσκεται επίσης σε κρίσιμο εξελικτικό σημείο, κυρίως εξαιτίας της μέτριας ποιότητας του στίχου. Οι παραπάνω αιτίες συντελούν στην απόφαση να εγκαταλείψει τις παραδοσιακές συμφωνικές φόρμες και να αναζητήσει νέες, που θα τον φέρουν σε άμεση επικοινωνία με το λαό. Με τον Επιτάφιο γίνεται μια πρώτη απόπειρα προσέγγισης του ευρύτερου κοινού, μέσα από μια προσπάθεια σύνδεσης της νεοελληνικής ποίησης με τη σύγχρονη ελληνική λαϊκή μουσική. Την περίοδο αυτή διατυπώνεται το βασικό αισθητικό πρόγραμμα της δεύτερης δημιουργικής περιόδου του συνθέτη. «Μετά την σύνθεση του «Επιτάφιου», το 1958, είχα ξεκαθαρίσει σε γενικές γραμμές, την παρακάτω πορεία: α) Αναζήτηση μιας καθαρά νεοελληνικής Μελωδίας, β) Μεθοδική, σταδιακή ανάπτυξη από το απλό προς το σύνθετο, όμως πάντοτε σε άμεσο διάλογο με το λαό. γ) Αναζήτηση για μια καινούργια καθαρά νεοελληνική μουσική φόρμα.» (Μουσική για τις μάζες, σ. 97)